Mogę śmiało powiedzieć, że nie wstydzę się Jezusa, wręcz przeciwnie - jestem dumny, że wierzę w niego i że tak naprawdę to daje mi siłę.



My wszyscy wierzymy w Boga i nie wstydzimy się Pana Jezusa. Ale myślę, że jest jeden problem, polegający na tym, że czasami możemy o nim zapomnieć. Wydaje mi się, że to jest sedno sprawy. Tak jest teraz świat skonstruowany, że niestety są sytuacje, kiedy najnormalniej w świecie o nim zapominamy. I myślę, że to jest ważne, nawet kiedy o nim zapomnieliśmy, żeby sobie o nim przypomnieć. Życzę wszystkim, żeby był w życiu każdego z Was taki moment, kiedy możecie zauważyć, że on jest i on jest najważniejszy...

Wszystko się dzieje przez Niego, wszystko się dzieje dla Niego. Jeżeli o tym będziemy pamiętać to, wydaje mi się nasze życie będzie się układało tak, jak powinno się układać, czyli zgodnie z Jego wolą, co oczywiście nie jest bardzo proste i łatwe ale jest do zrobienia. Sednem sprawy jest, aby nie zapominać i się Go, broń Boże nie wstydzić - bo to już jest katastrofa. By odważnie wyznawać wiarę w Niego i nie bać się wtedy niczego, bo nic się nie może stać...
...jeżeli Bóg z nami to, któż przeciwko nam!