Kto się Mnie zaprze przed ludźmi,
tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem
Mt 10.33
tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem
Mt 10.33
Strona główna |
Podsumowanie akcji |
Akcja |
Wydarzenia |
Świadectwa |
Znani z nami |
Galeria |
Dlaczego? |
Kontakt
Opowieść ”Nie wstydzę się Jezusa!”
2011-11-12
Redaktor Anna Bałaban nakreśliła w "Naszym Dzienniku" piękną historię o wierności wierze katolickiej. Poznajmy jej treść!
"- Wiesz, mamo, mamy w klasie nową koleżankę - zagaił rozmowę Ludwik.
- Ooo - zaciekawiła się mama. Szykowała akurat farsz do tuńczykowej tarty. Krysia stała tuż obok i z przejęciem nakłuwała widelcem ciasto rozłożone już w formie. - A jak ma na imię? - pospieszyła z pytaniem Krysia.
- No właśnie, ma takie niespotykane imię: Wiera. Mówi, że to po babci, która mieszkała na Wschodzie. Tam podobno daje się takie imiona - odparł Ludwik.
- Tak, to prawda, a wiecie, jaki jest odpowiednik tego imienia w Polsce?
- Wierasława? - wypaliła Krysia, której jak zwykle nie zabrakło refleksu.
Mama uśmiechnęła się: - Prawdę mówiąc, nie słyszałam o takim imieniu, ale kto wie? Wiera to po polsku wiara.
- O! - tym razem zdziwił się Ludwik. Po chwili dodał: - Zaskoczyła mnie, bo jak wyciągnęła kanapki na drugie śniadanie, to najpierw się przeżegnała. Aż mnie wryło. Hugo też mówił, że go zatkało. No bo w szkole to tak jakoś dziwnie .
Mama skończyła krojenie cebuli i usiadła na krześle. - To bardzo wymowne, co zrobiła Wiera. Dała bardzo piękne świadectwo wiary i odwagi - zauważyła mama.
- Ale w szkole nikt tak nie robi - wtrącił Ludwik." (...)
Czytaj więcej w "Naszym Dzienniku"
"- Wiesz, mamo, mamy w klasie nową koleżankę - zagaił rozmowę Ludwik.
- Ooo - zaciekawiła się mama. Szykowała akurat farsz do tuńczykowej tarty. Krysia stała tuż obok i z przejęciem nakłuwała widelcem ciasto rozłożone już w formie. - A jak ma na imię? - pospieszyła z pytaniem Krysia.
- No właśnie, ma takie niespotykane imię: Wiera. Mówi, że to po babci, która mieszkała na Wschodzie. Tam podobno daje się takie imiona - odparł Ludwik.
- Tak, to prawda, a wiecie, jaki jest odpowiednik tego imienia w Polsce?
- Wierasława? - wypaliła Krysia, której jak zwykle nie zabrakło refleksu.
Mama uśmiechnęła się: - Prawdę mówiąc, nie słyszałam o takim imieniu, ale kto wie? Wiera to po polsku wiara.
- O! - tym razem zdziwił się Ludwik. Po chwili dodał: - Zaskoczyła mnie, bo jak wyciągnęła kanapki na drugie śniadanie, to najpierw się przeżegnała. Aż mnie wryło. Hugo też mówił, że go zatkało. No bo w szkole to tak jakoś dziwnie .
Mama skończyła krojenie cebuli i usiadła na krześle. - To bardzo wymowne, co zrobiła Wiera. Dała bardzo piękne świadectwo wiary i odwagi - zauważyła mama.
- Ale w szkole nikt tak nie robi - wtrącił Ludwik." (...)
Czytaj więcej w "Naszym Dzienniku"
- Akcja brelokowa dotarła do Kaczek Średnich
- Harcerze i Krucjata Młodych na Jasnej Górze
- Nie wstydźmy się Jezusa!
- Akcja brelokowa dotarła do Złotowa!
- Brelok akcji w kwartalniku eSPe!
- Arcybiskup Józef Michalik dumny z akcji ”Nie wstydzę się Jezusa”
- Krucjata Młodych wyklucza Agnieszkę Radwańską z grona ambasadorów akcji
- Umacniajmy katolicką tożsamość!
- Byliśmy na Targach NE w Lublinie
- Relacja z konferencji ”Nie wstydzę się Jezusa”
Niektórzy traktują krzyż instrumentalnie i wykorzystują do celów politycznych
Dlaczego nie zostawimy krzyża w bezpiecznym miejscu, tzn. w kościele lub domu prywatnym?
Dlaczego nie zostawimy krzyża w bezpiecznym miejscu, tzn. w kościele lub domu prywatnym?
- Nadużycia nie uchylają prawa do używania czegoś.
Akcja
Żyjemy w świecie, w którym Boga odstawia się na dalszy plan. Samozwańcze „autorytety”, wykorzystując potęgę mediów, stawiają się ponad Prawdą, wyszydzając Dobro, poniżając Miłość, atakując Kościół Katolicki.
Brakuje odwagi
Nawet św. Piotr zaparł się Jezusa. Zrobił to ze strachu. Ale chwilę potem zrozumiał swój błąd i gorzko zapłakał… Dzisiaj również młodzi ludzie boją się przyznać do tego, co głęboko skrywają w swoich sercach – wiary w Boga.
Dodajmy im odwagi!