Kto się Mnie zaprze przed ludźmi,
tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem
Mt 10.33
tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem
Mt 10.33
Strona główna |
Podsumowanie akcji |
Akcja |
Wydarzenia |
Świadectwa |
Znani z nami |
Galeria |
Dlaczego? |
Kontakt
Niektórzy traktują krzyż instrumentalnie i wykorzystują do celów politycznych
Dlaczego nie zostawimy krzyża w bezpiecznym miejscu, tzn. w kościele lub domu prywatnym?
Dlaczego nie zostawimy krzyża w bezpiecznym miejscu, tzn. w kościele lub domu prywatnym?
Fakt, że krzyż może być wykorzystany w sposób niegodny nie oznacza, że ma on zniknąć z przestrzeni publicznej. Nadużycia nie uchylają prawa do używania czegoś. Wyobraźmy sobie, że zakazano by używania noży, gdyż były przypadki wykorzystania ich jako narzędzia zbrodni albo zakażmy używania samochodów, ponieważ zdarzają się wypadki. Analogicznie można by powiedzieć, że miejsce noża jest w kuchennej szufladzie, a samochodu w garażu.
Gdy chodzi z kolei o wykorzystanie krzyża do celów politycznych, to trzeba zadać sobie pytanie, jakie te cele są? Czy cele te są poddane krzyżowi, czy też krzyż celom? Jeżeli odwołanie się do symboliki krzyża ma oznaczać autentyczną odbudowę porządku społecznego w oparciu o zasady chrześcijańskie i moralną odnowę narodu, to jest to usprawiedliwione. Jeżeli jednak politycy wykorzystują krzyż, aby zwodzić chrześcijańskich wyborców dla zdobycia władzy, to jest to praktyka haniebna.
Gdy chodzi z kolei o wykorzystanie krzyża do celów politycznych, to trzeba zadać sobie pytanie, jakie te cele są? Czy cele te są poddane krzyżowi, czy też krzyż celom? Jeżeli odwołanie się do symboliki krzyża ma oznaczać autentyczną odbudowę porządku społecznego w oparciu o zasady chrześcijańskie i moralną odnowę narodu, to jest to usprawiedliwione. Jeżeli jednak politycy wykorzystują krzyż, aby zwodzić chrześcijańskich wyborców dla zdobycia władzy, to jest to praktyka haniebna.
- Chrześcijanie walczą o obecność krzyża w miejscach publicznych
Dlaczego? Niech lepiej zajmą się np. pomocą ubogim i niepełnosprawnym… - Chrześcijanin nosi krzyż na szyi i umieszcza go na sztandarach
Dlaczego? Inni mówią, że to wynika z naszej pychy, iż uważamy się za lepszych chrześcijan czy ludzi od innych, a ważniejsze jest z pokorą przyjmować krzyże dnia codziennego… - Krzyż jest niezmiernie ważny dla chrześcijan
Dlaczego? Inni mówią, że to tylko symbol, od którego ważniejsze jest wypełnianie Bożych przykazań. - Krzyż w przestrzeni publicznej
Dlaczego? Inni mówią, że religia i jej symbole to sprawa prywatna każdego z nas… - Krzyż w szkole
Dlaczego? Inni mówią, że edukacja z zasady powinna być neutralna światopoglądowo… - Nie trzeba umieszczać symboli innych religii w przestrzeni publicznej
Dlaczego? Inni mówią, że w imię tolerancji i poszanowania pozostałych religii powinniśmy zabiegać, aby i one miały takie samo prawo do prezentowania swojej symboliki religijnej... - Niektórzy duchowni uważają, że miejsce krzyża jest wyłącznie w kościele
Dlaczego? - Obecność krzyża w przestrzeni publicznej nie podważa konstytucyjnej zasady świeckości państwa
Dlaczego? Inni mówią, że przez zgodę na krzyże np. w urzędach Państwo Polskie wspiera tylko jedną religię i światopogląd… - Symbol krzyża kojarzy się jednoznacznie z wyprawami krzyżowymi
Dlaczego w imię Chrystusa Ukrzyżowanego mordowano ludzi innych wyznań? - Wielu „katolików” nie chce krzyża w przestrzeni publicznej
Dlaczego niektóre środowiska i osoby deklarujące się jako katolicy nie czują takiej potrzeby?
Wielka Brytania: chrześcijanie porównani do radykalnych islamistów
„Chrześcijanie, którzy chcą być zwolnieni z prawodawstwa w dziedzinie równości są jak muzułmanie próbujący narzucić szariat w Wielkiej Brytanii” – tak skandalicznego porównania użył Trevor Philips, szef brytyjskiej komisji ds. równości i praw człowieka podczas debaty poświęconej „idei różnorodności”.
Akcja
Żyjemy w świecie, w którym Boga odstawia się na dalszy plan. Samozwańcze „autorytety”, wykorzystując potęgę mediów, stawiają się ponad Prawdą, wyszydzając Dobro, poniżając Miłość, atakując Kościół Katolicki.
Brakuje odwagi
Nawet św. Piotr zaparł się Jezusa. Zrobił to ze strachu. Ale chwilę potem zrozumiał swój błąd i gorzko zapłakał… Dzisiaj również młodzi ludzie boją się przyznać do tego, co głęboko skrywają w swoich sercach – wiary w Boga.
Dodajmy im odwagi!